Четверг, 28.03.2024, 13:48 Вы вошли как Гость · Группа "Гости" · RSS
Новости Главная Регистрация Вход
Приветствую Вас, Гость

Основное меню
Категории новостей
Святой Престол. Мир
Украина СНГ
Литургические чтения Толкование литургических чтений
Воскресная школа для детей Евангелизация
Новости сайта Публикации
Архив новостей
Мини - чат
Помогите ребёнку
Facebook



добавить на Яндекс
 
Главная » 2012 » Сентябрь » 19 » 19 WRZEŚNIA 2012 Środa
23:55
19 WRZEŚNIA 2012 Środa

(1 Kor 12,31-13,13)
Starajcie się o większe dary: a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą. Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym. I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał. Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje, [nie jest] jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków, który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie. Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy. Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe. Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego, co dziecięce. Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz: Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany. Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość.

(Ps 33,2-5.12.22)
REFREN:Szczęśliwy naród wybrany przez Pana

Sławcie Pana na cytrze,
grajcie Mu na harfie o dziesięciu strunach.
Śpiewajcie Mu pieśń nową,
pełnym głosem śpiewajcie Mu wdzięcznie.

Bo słowo Pana jest prawe,
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość,
ziemia jest pełna Jego łaski.

Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem,
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska,
według nadziei, którą pokładamy w Tobie.

(J 6,63b.68b)
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem. Ty masz słowa życia wiecznego.

(Łk 7,31-35)
Po odejściu wysłanników Jana Chrzciciela Jezus powiedział do tłumów: Z kim więc mam porównać ludzi tego pokolenia? Do kogo są podobni? Podobni są do dzieci, które przebywają na rynku i głośno przymawiają jedne drugim: Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie płakali. Przyszedł bowiem Jan Chrzciciel: nie jadł chleba i nie pił wina; a wy mówicie: Zły duch go opętał. Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije; a wy mówicie: Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników. A jednak wszystkie dzieci mądrości przyznały jej słuszność.

 

 

Bardzo łatwo można popaść w nawyk ciągłego niezadowolenia i narzekania, także wobec Boga. Zdarzenia, ludzie, warunki życia –wszystko wydaje się utrudniać nam naszą drogę do nieba. Potrzeba wewnętrznej wrażliwości i zaufania wobec Boga, aby z wdzięcznością przyjmować to, co nam daje, dostrzegając w tym przejaw Jego miłości do nas. Niezależnie od naszych planów i oczekiwań, szczęście naprawdę rodzi się z wypełniania Jego woli.

Ks. Jarosław Januszewski, „Oremus” wrzesień 2007, s. 82

 

SŁUGA WIERNY I ROZTROPNY

Panie, obym umiał oczekiwać Cię z zapaloną pochodnią, gotowy zaraz otworzyć Ci, gdy nadejdziesz i zakołaczesz (Łk 12, 35. 36)

Ewangelia (Mt 24, 45-46) mówi również o „słudze wiernym i roztropnym”, któremu pan powierzył zarząd domu podczas swojej nieobecności. Szczęśliwy on, jeśli pan wracając zastanie go przy jego obowiązkach, wiernym otrzymanemu rozkazowi. Przypowieść stosuje się do tych wszystkich, którzy są postawieni nad innymi: rodziców, wychowawców, przełożonych, apostołów, kapłanów. Jeżeli potrzebna jest roztropność, by kierować mądrze własnym postępowaniem, to trzeba jeszcze większej, by kierować innymi; nie na próżno jest roztropność cnotą, która powinna być właściwa przełożonym. Kto ma poczucie odpowiedzialności, powinien przede wszystkim uważać się za zwykłego zarządcę, a nie właściciela, zobowiązanego pełnić służbę według woli jedynego Pana, nie zaś według własnych zapatrywań. Zachowa więc postawę pokorną i pełną uszanowania wobec woli Boga i starał się będzie wyjaśniać ją roztropnie oraz innym ułatwiać jej urzeczywistnienie. Stara się również być dobrym i pełnym uszanowania względem tych, którzy zostali mu powierzeni, wykonując „władzę swoją w duchu służenia braciom, tak żeby przez to wyrażać ową miłość, jaką ich Bóg miłuje” (DZ 14). Stara się o dobro wspólne i indywidualne, biorąc pod uwagę osobowość, temperament, zalety, możliwości i potrzeby każdego. Odpowiedzialnych obowiązków nigdy nie wolno podejmować dla własnej korzyści, lecz jedynie na pożytek innych. Rzeczywiście, przypowieść kończy się potępieniem sługi, który korzystając z otrzymanej funkcji i nieobecności pana oddaje się próżnowaniu, wynosi nad innych i źle obchodzi się ze współtowarzyszami.

Podwładni również są obowiązani do szczególnej roztropności polegającej na uległości i uszanowaniu względem tych, którzy nimi rządzą w imieniu Boga. Do nich zwraca się z gorącą zachętą św. Paweł: „Bądźcie posłuszni waszym przełożonym i bądźcie im ulegli, ponieważ oni czuwają nad duszami waszymi i muszą zdać sprawę z tego. Niech to czynią z radością, a nie ze smutkiem, bo to nie byłoby dla was korzystne” (Hbr 13, 17). Trudne zadanie przełożonych powinna ułatwiać synowska uległość podwładnych.

  • Boże, Ty jesteś moim Panem wszechwładnym, Tyś mnie stworzył i utrzymujesz moje istnienie, a ja jestem Twoim sługą. Spraw, aby moje życie było całkowicie Tobie poświęcone przez wypełnianie zawsze i we wszystkim Twojej woli. Gdy nie myślę o Tobie, gdy dbam o własną wygodę, gdy pielęgnuję miłość własną i szukam pochwał — wykraczam przeciw najważniejszemu memu zadaniu, staję się sługą nieposłusznym. A wówczas co Ty ze mną uczynisz? O Boże... nie wypędzaj mnie z Twojej służby, choć na to niestety zasłużyłem.
    Sługa Boży! Jaki zaszczyt, jaki wspaniały obowiązek! Czyż nie powiedziałeś, Panie, że jarzmo Twoje jest słodkie a ciężar lekki? Czyż w Księgach świętych nie jest napisane, że służyć Bogu to królować? Czyż nie jest największym zaszczytem dla człowieka świątobliwego, gdy można o nim powiedzieć, że jest sługą Bożym?...
    Służyć Tobie; a potem? Nagroda... ojczyzna... niebo... piękny raj... O Panie, dziękuję Ci za tę nagrodę, jaką mi przygotowałeś w zamian za tych parę dni służby, dziękuję za ten wielki zaszczyt, do którego mnie przeznaczyłeś. Jestem na tej ziemi jako pielgrzym: patrzę w niebo, które jest moim celem, ojczyzną i mieszkaniem (Jan XXIII: Dziennik duszy, 1900, s. 103-104).
  • Panie Boże! Ojcze święty, bądźże teraz i na wieki błogosławiony... Cóż innego ma Twój sługa poza tym, co od Ciebie otrzymał, i to bez swojej zasługi? Wszystko, coś dał i uczynił, Twoje jest...
    Daj mi, Panie, to wiedzieć, co powinienem wiedzieć; to kochać, co kochać należy; to chwalić, co się Tobie najwięcej podoba; to cenić, co ma wartość przed Tobą; to ganić, czym się brzydzą oczy Twoje. Nie dopuść, żebym sądził w świetle oczu cielesnych ani też żebym wyrokował według zdań, które łechcą uszy ludzi niedoświadczonych; spraw natomiast, żebym wydawał sąd o rzeczach widzialnych i duchowych zgodnie z prawdą; a przede wszystkim, żebym szukał zawsze upodobania w Twojej świętej woli.
    Często zmysły ludzkie prowadzą do mylnych sądów, mylą się także miłośnicy świata, kochając jedynie rzeczy widome. Czyż człowiek dlatego jest lepszy, że go drugi za większego uważa?.,. Jakim ktoś jest w oczach Twoich, takim jest, a nie innym, o Panie (O naśladowaniu Chrystusa III, 50, 1. 7-8).

O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, karmelita bosy
Żyć Bogiem, t. III, str. 202


Источник: www.mateusz.pl/czytania

Категория: Литургические чтения | Просмотров: 800 | Добавил: Andrii40 | Пожалуйста проголосуйте за эту новость  Рейтинг: 0.0/0
Copyright Сatholic-info. © 2024
Поиск
...
Опрос
Какой праздник для вас самый главный?
Всего ответов: 529
Мы на You Tube
Радио Мария ОнЛайн
Праздники
НАША КНОПКА


...
Block contentТелебачення Віковічного Слова
eXTReMe Tracker Маранафа: Библия, словарь, каталог сайтов, форум, чат и многое другое. Твоя Библия: Библия, ответы на вопросы, христианская библиотека. Рейтинг Francis.ru
 

Бесплатный хостинг uCoz